Mentorschap aanvragen doe je niet voor niets. Je wilt met deze maatregel namelijk het beste voor je familielid of cliënt en daarom is het goed om vooraf na te denken op welke manier je hem/haar erbij kunt betrekken. Omdat elke situatie uniek is, kan dit voor elke persoon anders zijn.
Wanneer iemand zelf in staat is de aanvraag te doen en ook achter de aanvraag staat, wordt deze persoon vanzelfsprekend meteen bij het proces betrokken. Bij voorkeur vult hij/zij zelf het formulier in, eventueel met hulp van familie of de mentor.
Vaak wordt een aanvraag echter niet gedaan door de persoon voor wie de mentor wordt aangesteld. Dit kan te maken hebben met verschillende factoren, o.a.:
- Intelligentie- of emotioneel niveau
- Aandoening of beperking
- Hogere leeftijd
- Persoon is het zelf niet eens met de maatregel
Dan ligt het initiatief dus niet bij de persoon om wie het draait, maar dat betekent niet dat hij/zij er niet bij betrokken moet worden.
Hoe doe je dat? Op welk moment in het proces betrek je iemand erbij? Hoe leg je uit wat een mentor doet? Lees hieronder mijn 6 tips.
- Begin op tijd
Zodra helder is dat mentorschap aangevraagd wordt, ga je in gesprek met de persoon om wie het draait. Vertel wat je plannen zijn, waarom je dit belangrijk vindt.
- Wees transparant over de kosten
Vertel vroeg in het proces dat mentorschap kosten met zich meebrengt. Deze kosten liggen vast en vraagt elke mentor. Het is wel mogelijk om bijstand aan te vragen bij de gemeente. Deze bijstand wordt uitgekeerd wanneer iemand een minimuminkomen heeft.
Heeft iemand een financieel vertegenwoordiger (bewindvoerder, curator, familielid) bespreek dan met deze persoon welke kosten verbonden zijn aan het mentorschap.
- Pas de uitleg aan op het intelligentie-, sociaal- en emotioneel niveau van de persoon.
In het mooiste geval leg je iemand het complete verhaal uit. Van de aanvraag bij de rechtbank tot aan de taken van een mentor en wat dat voor jou betekent. Het is belangrijk om dit verhaal aan te passen op het intelligentie-, sociaal- en emotioneel niveau van de persoon. Moeilijke termen of voorbeelden van mentorschap kan soms te veel informatie zijn. Hou het dan eenvoudiger, bedenk wat voor deze persoon belangrijk is om te weten.
- Vraag anderen om advies
Bespreek met familieleden, teamleden en eventueel een behandelaar (psychiater, gedragsdeskundige) hoe je het onderwerp het beste bespreekbaar kunt maken. Je kent iemand goed, weet vaak wel waar iemand moeite mee heeft en past je verhaal daar op aan. Met elkaar kun je bedenken wie het gesprek het beste kan voeren.
- Kies je woorden zorgvuldig
Vooraf kun je het nog zo mooi hebben bedacht, maar niet altijd pakt het ook zo uit. Ik heb bij een cliënt gezeten waarbij ik de term ‘samen keuzes maken’ liet vallen en zij meteen een muur optrok en daar niets van wilde horen. Ook heb ik een cliënt die erg zenuwachtig wordt wanneer de woorden ‘rechter’ of ‘rechtbank’ vallen. Daarom leg ik het bij deze twee personen nu op een andere manier uit en benadruk ik het aspect van het vertrouwen.
- Houdt de uitleg zo persoonlijk mogelijk. “Wat houdt het in voor mij?”
Wees niet te wollig, maar persoonlijk. En houdt daarbij in je achterhoofd dat je deze vraag voor iemand beantwoord: “Wat houdt het in voor mij?” Dat is vaak veel belangrijker voor iemand te weten dan alle regels en afspraken eromheen.
“Mentorschap gaat om het behartigen van jouw belang. Jouw belang, jouw wensen zijn belangrijk. Deze mentor zal met jou samen meedenken over je woonsituatie, je begeleiding, je gezondheid en neemt het zo nodig voor je op wanneer je daar zelf moeite mee hebt. Het is je vertrouwenspersoon, je kunt alles met je mentor delen. Soms is het nodig om samen beslissingen te nemen.”
Tot slot. Je kunt nog zoveel tips volgen, maar garantie is er niet. Soms bedenk je iets nog zo zorgvuldig vooraf en is de uitkomst anders dan je zou willen. Belangrijkste is dat je moeite doet om iemand in dit proces te betrekken en daar niet aan voorbij te gaan.
Kom je er niet uit of zoek je iemand die mee denkt in een specifieke situatie, laat het gerust weten!
